1. Wie ben je en wat doe je in het dagelijks leven?

Frits van der Vliet, 58 jaar jong, gelukkig getrouwd met Corine en vader van drie fantastische dochters: Anneke, Karin en Marieke.

Ik woon mijn hele leven al in Den Helder en heb het hier best naar mijn zin, rust en frisse lucht heb je hier genoeg. Ik werk al zo'n 30 jaar bij Defensie in de ICT, door de vele reorganisaties steeds weer in andere bedrijven en andere functies. Voor de kenners zijn dat: DCC, CABIS-KM, DTO, IVENT, Operations. Ik werk daar nog steeds met veel plezier en heb gelukkig een heleboel te doen (ondanks de nodige bezuinigingen). Verder ben ik lid van de PKN (Protestantse Kerk Nederland) en probeer ik een paar keer per week een stukje te hardlopen.

2. Hoe ben je bij Winnubst terecht gekomen?

Mijn ouders wilden graag dat mijn broer Martin en ik een instrument leerden bespelen. Daarvoor gingen we naar de Muziekschool voor AMV (Algemene Muzikale Vorming), eerst een jaar theorie en dan een instrument kiezen.

Wij wilden een blaasinstrument en dus moest er een vereniging gezocht worden. Omdat wij Protestants zijn wilden mijn ouders een christelijke vereniging, waar je mocht verwachten dat het er daar netjes aan toe ging  en b.v. de zondagsrust werd gerespecteerd. Dat werd dus Winnubst... Maar moet je net de katholieken hebben, die doen dus alles op zondag: extra repetities, concoursen, jubilea. Dat was wel even wennen…. Maar nooit enige spijt gehad van die keuze, Winnubst was en is een geweldige club.

3. Welk instrument bespeel je en hoe lang doe je dit al?

Ik speel Waldhoorn, maar ik ben begonnen op een Corhoorn. Doe ik sinds 1968. Op de Muziekschool kregen we allerhande instrumenten (vanaf een LP) te horen, en het geluid van de Waldhoorn vond ik direct ontzettend mooi. Dus aan Winnubst een hoorn gevraagd. Die werd door de toenmalige voorzitter, Hans Greuter, in een laken bezorgd, een koffer was er even niet. En het bleek dus geen Waldhoorn te zijn, maar een veel eenvoudiger instrument met minder mooie klank, de Corhoorn. Daar heb ik ruim 20 jaar op gespeeld, maar toen we onze eerste professionele dirigent kregen (Tjeerd Verbeek) kreeg het bestuur te horen dat er toch maar eens een Waldhoorn moest komen. Dat was een hele omslag, veel studeren omdat ik van een rechtshandig naar een linkshandig instrument ging, met heel andere grepen en een heel andere intonatie. Maar wel een geweldig mooi instrument!

4. Wat is de reden dat je hiermee begonnen bent?

De aanzet is dus door mijn ouders gegeven door mij naar de Muziekschool te sturen. Ik was toen een jaar of 11 en wist uiteraard nog niet zoveel van muziek. Je kiest dan een instrument zonder het gezien te hebben, maar het heeft altijd geklikt tussen de hoorn en mij.

5. Van welk onderdeel van Winnubst moeten we je kennen?

Ik speel in het Harmonieorkest, inmiddels dus al meer dan 40 jaar. Toen ik begon was er nog geen sprake van een opleidingsorkest. Na een tijdje kwam er wel een jeugdorkest onder leiding van Paul Sanders, waar ik ook nog geruime tijd in heb gespeeld. Verder kent men mij nog als de Bibliothecaris, een baantje dat ik zo'n 33 jaar heb gedaan en wat bijna een deel van mijzelf werd. Sinds kort heb ik dit overgedragen aan Hans van Diepen, en ik moet zeggen dat Hans het prima oppakt, ben ik erg blij mee.

6. Hoeveel uur per week maak je muziek?

Te weinig.... Dat gaat wel meer worden nu ik geen bibliothecaris meer ben, want dat scheelt mij aardig wat uurtjes. Ik probeer tweemaal in de week een half uur / drie kwartier te spelen, maar dat lukt nog niet altijd. Ik wil graag mijn techniek en spel verbeteren, dus ik ga wel proberen om vaker en langer te oefenen.

7. Wat is je favoriete nummer of muziek style?

Als ik naar de harmoniemuziek kijk, dan hou ik erg van de meer symfonische muziek, zoals Jericho, maar ook nummers van Stephen Melillo, Johan de Meij.

Om gewoon te luisteren heb ik best wel een brede smaak. Klassiek luister ik veel, waaronder de bekende werken, maar hou daarbij ook wel van wat minder in het gehoor liggende muziek, zoals die van Philip Glass of Simeon ten Holt. Maar ook Pink Floyd ga ik niet uit de weg, Camel, Alan Parsons, Mark Knopfler, etc etc.

8. Na de repetitie op maandag avond, dan….

Smeer ik 'm.... Dat is niet erg sociaal maar ik was tot nu toe al zoveel tijd aan de vereniging kwijt dat ik geen behoefte had aan nog even nakletsen. Ik zal denk ik nooit structureel blijven hangen, maar ik denk wel dat het goed is om zo af en toe wat te socializen.

9. Wil je verder nog wat aan ons kwijt?

Dat Winnubst nog steeds een fijne club is en dat ik hoop dat ik daar tot mijn negentigste kan blijven spelen  Gelukkig zijn er nog steeds mensen te vinden die hun schouders eronder willen zetten, en dat is ook de kracht van onze vereniging, we doen het ‘met elkaar’.

10. Wie benoem je voor de volgende “10 vragen aan” en waarom?

Marianne Deurloo. Marianne is één van die stille werkers die al heel wat voor de vereniging heeft gedaan. Daarbij is ze een enthousiaste musicus die naast de clarinet en verschillende saxen nu nog de basklarinet erbij heeft genomen, niet het makkelijkste instrument.